Sunday, January 8, 2017

S02E32: "ONCE UPON A TIME...I wrote my fairytale"

Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά. Η εποχή που σου ανάβουν τα λαμπάκια. Με πολλούς τρόπους! Φέτος τα λαμπάκια θα ανάψουν μόνο για καλό σκοπό. Είναι στους στόχους της χρονιάς που μόλις ξεκίνησε. Η φάση είναι ζεστό καφεδίνο, ηλεκτρική κουβέρτα, τζάκι και ξεκινάμε. Cheers to the new year and... May the force be with us! 






Το soundtrack του επεισοδίου. It's a new dawn, it's a new day, it's a new year and I'm feeling good.





Είναι η εποχή των άκρων. Χαμογελάς, χαίρεσαι, περνάς όμορφα, απολαμβάνεις αλλά περιμένεις και τον απολογισμό της χρονιάς. Αχ αυτός ο απολογισμός.  Είναι η στιγμή που για λίγο χάνεσαι και ψάχνεις. Ψάχνεις τα χαμένα συγγνώμη που δεν άκουσες τη χρονιά που πέρασε, τα σ'αγαπώ που δεν έφτασαν ποτέ στα αυτιά σου, τις θυσίες που δεν έκαναν για σένα, τον έρωτα που δεν σου έφτασε, τα δάκρυα που χάθηκαν τις τελευταίες 365 μέρες. Ήσουν αρκετά δυνατή; Κι όμως ναι. Πέρασες δύσκολα. Πολύ. Όμως ξέρεις τι γίνεται; Υπάρχει κάτι μαγικό που σε βοηθάει να επιβιώνεις. Η επιμονή. Θα πετύχεις. Και πετυχαίνεις. Και σκέφτεσαι τι εύχεσαι για το νέο έτος. Κάθε χρονιά είναι μοναδική και κάθε χρονιά κουβαλάει και μια ιστορία. Άλλοτε ευχάριστη και άλλοτε για να πάει στα τσακίδια. Έτσι όπως κάθομαι στον καναπέ με τη ροζ (φανταστική) πιτζαμούλα μου, θα σου πω ποιο είναι το μυστικό. Εμένα η χρονιά που πέρασε μου έμαθε πολλά. Πάρα πολλά. Μα πάνω απ' όλα μου έμαθε να ξέρω τι θέλω για τη χρονιά που έρχεται. Τι θέλω για να μη χάνω ποτέ το χαμόγελό μου. Σου γράφω λοιπόν τα συστατικά της μαγικής συνταγής για να φτιάξεις το ωραιότερο παραμύθι που λέγεται 2017. Το δικό σου παραμύθι. Χαρτί και μολύβι ανά χείρας και σημείωνε. Enjoy!


100 γρ. τόλμη. Τολμήστε. Μην είσαι δειλός. Τόλμησε να στείλεις αυτό το μήνυμα, να πείς "σε σκέφτομαι" ή "μου λείπεις", " είμαι μαλάκας συγγνώμη", να πεις όσα θέλεις. Τόλμησε, διεκδίκησε, πήγαινε. Πες το. Το περιμένει και ο άλλος. Να το κάνεις γιατί και οι δυο το σκέφτεστε αλλά υπάρχει αυτός ο εγωισμός που σκοτώνει τα πάντα. Άστον για λίγο κλειδωμένο στο δωμάτιο γιατί είναι κακός σύμβουλος, και το 2017 κάνε όσα δεν έκανες και όσα δεν τόλμησες γιατί φοβήθηκες. Ποτέ δεν είναι αργά. Μη φοβάσαι να μιλήσεις, μη φοβάσαι να αλλάξεις τη ζωή σου αν κάτι σου λέει πως αξίζει, μη φοβάσαι να πεις όσα αισθάνεσαι, μη φοβάσαι να φας τα μούτρα σου για να μάθεις. Γιατί αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις. 


Μια κουταλιά της σούπας αγκαλιά. Ε ναι! Η αγκαλιά είναι το ωραιότερο συναίσθημα. Μπορεί να είχες τη χειρότερη μέρα, να γκρινιάζεις ανελέητα όμως ένα πράγμα στη γη που θα σε κάνει να κλείσεις το στόμα σου είναι αυτή η αγκαλιά. Φέτος να το κάνεις πιο συχνά γιατί δεν είχες καταλάβει την αξία της. Μια κίνηση. Από τον άνθρωπο που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα. Είναι ρε παιδί μου η στιγμή που το βουλώνεις. Αφήστε λοιπόν τις γκρίνιες και τα μούτρα και αγκαλιαστείτε. Δεν είναι πολυτέλεια η αγκαλιά που σε κάνει να χάνεσαι. Είναι επιλογή. 


100 γρ. χαμόγελο. Να χαμογελάς. Γιατί σε κάνει πιο όμορφο. Και πιο σέξυ. Και ο άλλος ανησυχεί. Και αναρωτιέται. Μήπως ήταν τόσο ηλίθιος που σε έχασε; Μήπως έκανε το μεγαλύτερο λάθος που σε άφησε και δεν είσαι εσύ αυτή που σε νανουρίζει το άκουσμα της καρδιάς του στο στήθος του; Μπορεί να έλεγε ότι είσαι ότι σημαντικότερο είχε, ότι σε θέλει, ότι είσαι αυτό το κάτι τελοσπάντων, όμως στο φετινό παραμύθι θα μάθεις να διώχνεις τα ψέματα μακρυά. Δεν θέλεις δειλούς ανθρώπους κοντά σου. Θέλεις να σε διεκδικούν. Να στο δείχνουν. Να στο λένε. Μια λέξη και θα καταλάβεις. Ένα σημάδι και θα το δεις. Να χαμογελάτε. Μαζί. 


100 γρ. έρωτα. Έρωτα θέλει η ζωή έρωτα θέλει που λέει και το άσμα. Τώρα βέβαια θα μου πεις μα καλά αφού έχω καεί από έρωτα θα πάω να μπλέξω να πάθω τα ίδια; Ίσως ακόμα να μην είσαι έτοιμη. Να φοβάσαι. Γιατί όταν έχεις πληγωθεί δύσκολα αφήνεσαι να δεθείς ξανά. Νιώθεις το αγκάθι ότι σε πονάει. Δεν θέλω όμως πεσιμισμούς! Εκείνος χάνει που δεν είσαι δίπλα του. Εκείνος χάνει που δεν τολμάει να ζήσει μαζί σου. Ξέρω σε πονάει αλλά σήκω και άφησε τον εαυτό σου να ανασάνει. Να ζήσει. Μην το έχεις στο μυαλό σου. Προχώρησε. Με στυλ ε; Πέτα και το μαλλί με νάζι στον αέρα. Γιατί όλα είναι θέμα στυλ και γιατί μπορείς,μην το ξεχνάς! 


1 ζυγαριά. Να ζυγίζεις τα καλά και τα κακά. Να μετράς αυτά που έχεις και όχι τι σου λείπει. Να νιώθεις ευγνώμων για όσα έχεις καταφέρει. Φίλους, υγεία, γονείς, σπουδές, δουλειά. Είναι τόσα πολλά. Γι αυτό μην περιμένεις την ευτυχία από κανέναν που δεν μπορεί να στη δώσει. Μόνο εσύ μπορείς να τη δώσεις στον εαυτό σου. Γιατί όσο περιμένεις από άλλον απογοητεύεσαι. Να είσαι περήφανος για όσα έδωσες ακόμα και εκεί που στα πέταξαν στη μούρη. Να είσαι περήφανος και για όσα για κάποιο λόγο στερήθηκες. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους κάποια στιγμή. Και ο καιρός θα στα φέρει διπλά. Και θα νιώθεις πιο γεμάτος από ποτέ.  


100 γρ. χρυσόσκονη. Μια χούφτα πριν βγεις για ποτό. Πριν πας βόλτα το σκύλο. Πριν πας στη δουλειά. Πριν συναντήσεις ένα σημαντικό πρόσωπο. Γιατί όλα περνάνε. Μπορεί να υπάρχει λιιιιιίγο μαύρο αλλά η μαγική χρυσόσκονη παίρνει μακρυά ότι σε πληγώνει. Ένας από τους στόχους σου λοιπόν για φέτος είναι να κλάψεις μόνο από χαρά. Η μαγική χρυσόσκονη που θα σκορπίζεις θα φροντίσει γι αυτό μην ανησυχείς. Η ζωή τρέχει. Τρέξε πίσω της συνεχίζοντας να γράφεις το παραμύθι σου έχοντας κοντά σου το στήριγμά σου. Οικογένεια και φίλους. Πάντα εκεί. Πάντα μαζί. 


1 κομμάτι χαρτί. Συγχωροχάρτι λέγεται. Να συγχωρείς. Μην κρατάς κακία ακόμα και εκεί που σε ρήμαξαν. Η γιαγιά μου έλεγε ότι όποιος θυμώνει κάνει δύο κόπους. Έναν που θυμώνει και έναν που ξεθυμώνει. (Τελικά η γιαγιά είχε πει πολλά σοφά. Κάτι ήξερε.). Με αυτόν που θυμώνεις κάποτε έδινες τα πάντα για να είσαι έστω ένα δευτερόλεπτο στην καθημερινότητά του. Δεν θα σπαταλήσεις καμία αρνητική ενέργεια φέτος. Για κανέναν. Ζήσε, αγάπα, συγχώρεσε. Θα νιώσεις ανακούφιση. Και όχι απελπισία. 


Ξέρεις κάτι; Έμαθα ένα πράγμα. Ότι ο έρωτας μπορεί να σε απογειώσει μπορεί όμως να σε πάει και στον πάτο. Στο φετινό παραμύθι όμως θα μάθεις ότι στον πάτο δεν έχει ωραία θέα και απλά θα ανεβαίνεις όλο και ψηλότερα. Ναι το ξέρω. Είναι αυτά τα δευτερόλεπτα την ώρα που αλλάζει ο χρόνος που από τη μια νιώθεις το στομάχι σου κόμπο γιατί έζησες πολλά, έζησες έντονα, σκέφτεσαι όλα αυτά που πέρασες, τους ανθρώπους που σε πλήγωσαν, σκέφτεσαι ίσως και τις στιγμές σας και δακρύζεις. Όμως από την άλλη νιώθεις ανακούφιση γιατί διώχνεις ότι σε σκότωσε, ότι σε άφησε στο κενό. Σκουπίζεις τα ματάκια σου, αγκαλιάζεις τους αγαπημένους σου και αναστενάζεις γιατί μόλις γράφεις στην πρώτη σελίδα του παραμυθιού σου. Κάθε μέρα είναι σημαντική, κάθε μέρα σου δίνει κάτι, κάθε μέρα σου μαθαίνει πολλά. Θέλω να ξυπνάς να παίρνεις μια βαθιά ανάσα, να λες το σ'αγαπώ με όλο σου το είναι και να ξεκινάς τη μέρα σου με αισιοδοξία. Και αν ψάχνεις τον πρίγκιπα σου μην ανησυχείς, είναι μπλεγμένος σε κάποιες από τις σελίδες του παραμυθιού σου και ψάχνει το γοβάκι σου. Το γοβάκι που θα "κουμπώσει" ακριβώς στην ψυχή σου. 

Ακολούθησε τη συνταγή μου και θα αλλάξουν όλα. Χαρούμενο το 2017 λοιπόν... May the force be with you all. 




Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς...καλύτερα.



P.S 1: 00:00 Make a wish

P.S 2: Αυτή η χρονιά θα είναι η χρονιά σου. Αυτό ακριβώς.




P.S 3: Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. (χ8)







Oli
xxx


No comments:

Post a Comment