Πρωί, πολύ πρωί. Παίρνω τον καφέ μου, το φούξια τηλέφωνο-hands free μου και προχωράω. Χωρίς καφέ
δεν λειτουργώ. Είναι αυτό που λέει και το άσμα (ασμάτων), λίγο αντίστροφα
βέβαια: Χωρίς εσένα μπορώ, χωρίς καφέ όχι. Και εκεί που έλεγα ότι πάμε καλά,
τσούυυυπ γύρισε ο κόσμος ανάποδα (που όπως πάντα κάνει με τόσο τέχνη). Εργασίες,
εργασία και χαρά, κακός χαμός.. όμως επιστρέψαμε δριμύτεροι.
