Ξέρεις κάτι; Δεν φταις εσύ για τίποτα. Δεν πρέπει να ασχολείσαι με όλη την αρνητική ενέργεια που -δυστυχώς- υπάρχει παντού. Τώρα θα μου πεις πως μου ήρθε αυτό. Θα σου πω ένα πράγμα: Χαμογέλα. Κάνει τους άλλους να ανησυχούν. Ή αλλιώς: Άλλαξε τον κόσμο με το χαμόγελό σου. Μην αφήσεις τον κόσμο να αλλάξει το χαμόγελό σου. Cheers!
Ξυπνάω, φτιάχνω καφέ και κάθομαι μπροστά στη θάλασσα. Η θάλασσα με ηρεμεί. Με ταξιδεύει. Μου δίνει λύσεις. Κάθομαι σε μια ήσυχη παραλία στο εξοχικό μου (στο λιμανάκι μου όπως το λέω) και έτσι όπως διαβάζω το βιβλίο μου συνειδητοποιώ ότι δίπλα μου είναι μια παρέα που δεν σταματάει να βλέπει τα πάντα αρνητικά. Γκρίνια, τσακωμός, αγανάκτηση. Συναισθήματα που μας κυριεύουν. Μας αγριεύουν. Μας ασχημαίνουν την ψυχή. Γιατί; Βάλε μια φορά τον εαυτό σου να αναρωτηθεί. Γιατί πρέπει να μην απολαμβάνουμε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου που περνάει από πάνω μας; Σε όλους μας έχει συμβεί.
Έκλεισα το βιβλίο μου πήρα μια μεγάλη ανάσα και προσπάθησα να βγάλω ότι τοξικό υπάρχει μέσα μου. Σκέψεις, συναισθήματα και αναπάντητα ερωτήματα που μου χαλάνε τη μέρα.
Όσο περνάει ο καιρός συνειδητοποιώ πόσο καλό μου έκανε όλο αυτό το διάστημα. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Υπάρχει ένα μυστικό. Το μυστικό της ζωής. Πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Καταλαβαίνω ότι ίσως υπάρχει μια (μπορεί και παραπάνω) δύσκολη φάση που ο καθένας μας θα περάσει μέσα στο χρόνο αλλά δεν πρέπει να σε ρουφήξει σα σκούπα μέσα της. Μην με βρίζεις! Γίνεται σου λέω. Το έκανα για πρώτη φορά. Προσπαθώ ακόμα δηλαδή. Αφού πέρασα μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής μου αποφάσισα να αλλάξω μέσα μου. Να σκέφτομαι θετικά. Και πέτυχε. (Είπαμε στην προσπάθεια είμαι ακόμα, έχω ακόμα να δώσω στο λαό!).
Πέρασα δύσκολα γιατί εγώ έκανα αυτές τις επιλογές. Γιατί εγώ δεν σκεφτόμουν με τη λογική και τι είναι καλύτερο για μένα. Γιατί δεν κατάλαβα από την αρχή με τι ανθρώπους είχα να κάνω. Γιατί εγώ εκεί που παρέλυσα ολόκληρη και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή ότι καταστρέφω τον εαυτό μου. Γιατί εγώ πάντα ήμουν συναισθηματική και δεν έστειλα στον αγύριστο όσους το άξιζαν. Για αυτό σου γράφω σήμερα. Θέλω να σταματήσεις να σκέφτεσαι αρνητικά. Ότι θέλεις θα το αποκτήσεις. Αργά η γρήγορα με ένα μαγικό τρόπο όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Και ποτέ να μην κυνηγήσεις την εκδίκηση. Πίστεψε με το σύμπαν θα είναι πάντα κάπου εκεί κοντά και θα κάνει τη δουλίτσα του.
Ίσως ένα θλιμμένο βλέμμα να είναι για πολλούς πρόκληση για να το κάνουν να χαμογελάσει. Εκεί είναι που σκέφτομαι όμως: Γιατί, δεν μπορώ να κάνω μόνη μου τον εαυτό μου να χαμογελάει; Πρέπει πάντα να βασίζομαι σε κάτι άλλο; Είτε αυτό είναι δουλειά είτε είναι κάποιο άλλο πρόσωπο είτε μια ανεκπλήρωτη επιθυμία; Και φυσικά μπορώ. Και συ μπορείς. Μια σκέψη δρόμος και τα κατάφερες! Και εκεί είναι που θα ικανοποιήσεις τον εαυτό σου και θα νιώσεις τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ανακούφιση. Θα κλάψεις, θα ξεσπάσεις, θα αναρωτηθείς "γιατί" και ως εκεί. Μετά κάνε ένα δώρο σε σένα και στους γύρω σου. Άδειασε την ψυχή σου από τα άσχημα συναισθήματα και πέταξε μακρυά ότι δεν σου ταιριάζει. Άσε το "είναι" σου να γυρίσει σελίδα και να ετοιμαστεί για νέες περιπέτειες. Μπορεί εσύ να υποστηρίζεις πως δεν είσαι έτοιμος για κάτι τέτοιο και πως δεν γνωρίζεις τον τρόπο να το κάνεις, αλλά... σφάλεις. Μέσα σου βρίσκεται η λύση. Μέσα σου βρίσκεται η δύναμη για όλα. Δοκίμασέ το αξίζει. Δώσε αξία στα απλά καθημερινά πράγματα και θα γίνεις άλλος άνθρωπος. Μαγείρεψε, πήγαινε μια βόλτα, κάνε ένα σπορ, βάλε νεράκι στα αδέσποτα της περιοχής σου, κάνε μια καλή πράξη. Τώρα που είναι καλοκαίρι αν είσαι από τους τυχερούς που θα μπουν σε ένα πλοίο για μικρή ή μεγάλη απόδραση ακολούθησε τις απλές συμβουλές μου και δε θα χάσεις: Ανέβα στο πλοίο, πήγαινε στο κατάστρωμα, σταμάτα να βγάζεις σέλφι για να ποστάρεις σε έναν από τους λογαριασμούς που έχεις, κλείσε τα μάτια σου και πάρε μια βαθιά ανάσα. Άνοιξέ τα και προσπάθησε να απολαύσεις αυτό που βλέπεις μπροστά σου. Το μπλε που μας γαληνεύει. Το μπλε που παίρνει μακρυά σκέψεις και ανθρώπους που δεν άξιζαν ποτέ να είναι δίπλα μας. Όσο εύκολα εμφανίστηκαν στο δικό σου παραμύθι τόσο εύκολα θα τους δείξεις πως άλλαξες όχι μόνο σελίδα αλλά και κεφάλαιο. Για σένα. Και ποτέ να μην περιμένεις πράγματα και συμπεριφορές από κανέναν. Γιατί πάντα θα απογοητεύεσαι. Δεν αξίζει. Σε αφήνω για τώρα να απολαύσεις τον καφέ ή το ποτό σου όπου και αν βρίσκεσαι. Και να θυμάσαι: Να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου.
Θα επιστρέψω σύντομα. Το νου σου.
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς...καλύτερα.
Το soundtrack του επεισοδίου μας υπενθυμίζει την αξία μας. Supergirls just fly.
Ξυπνάω, φτιάχνω καφέ και κάθομαι μπροστά στη θάλασσα. Η θάλασσα με ηρεμεί. Με ταξιδεύει. Μου δίνει λύσεις. Κάθομαι σε μια ήσυχη παραλία στο εξοχικό μου (στο λιμανάκι μου όπως το λέω) και έτσι όπως διαβάζω το βιβλίο μου συνειδητοποιώ ότι δίπλα μου είναι μια παρέα που δεν σταματάει να βλέπει τα πάντα αρνητικά. Γκρίνια, τσακωμός, αγανάκτηση. Συναισθήματα που μας κυριεύουν. Μας αγριεύουν. Μας ασχημαίνουν την ψυχή. Γιατί; Βάλε μια φορά τον εαυτό σου να αναρωτηθεί. Γιατί πρέπει να μην απολαμβάνουμε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου που περνάει από πάνω μας; Σε όλους μας έχει συμβεί.
Έκλεισα το βιβλίο μου πήρα μια μεγάλη ανάσα και προσπάθησα να βγάλω ότι τοξικό υπάρχει μέσα μου. Σκέψεις, συναισθήματα και αναπάντητα ερωτήματα που μου χαλάνε τη μέρα.
Όσο περνάει ο καιρός συνειδητοποιώ πόσο καλό μου έκανε όλο αυτό το διάστημα. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Υπάρχει ένα μυστικό. Το μυστικό της ζωής. Πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Καταλαβαίνω ότι ίσως υπάρχει μια (μπορεί και παραπάνω) δύσκολη φάση που ο καθένας μας θα περάσει μέσα στο χρόνο αλλά δεν πρέπει να σε ρουφήξει σα σκούπα μέσα της. Μην με βρίζεις! Γίνεται σου λέω. Το έκανα για πρώτη φορά. Προσπαθώ ακόμα δηλαδή. Αφού πέρασα μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής μου αποφάσισα να αλλάξω μέσα μου. Να σκέφτομαι θετικά. Και πέτυχε. (Είπαμε στην προσπάθεια είμαι ακόμα, έχω ακόμα να δώσω στο λαό!).
Πέρασα δύσκολα γιατί εγώ έκανα αυτές τις επιλογές. Γιατί εγώ δεν σκεφτόμουν με τη λογική και τι είναι καλύτερο για μένα. Γιατί δεν κατάλαβα από την αρχή με τι ανθρώπους είχα να κάνω. Γιατί εγώ εκεί που παρέλυσα ολόκληρη και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή ότι καταστρέφω τον εαυτό μου. Γιατί εγώ πάντα ήμουν συναισθηματική και δεν έστειλα στον αγύριστο όσους το άξιζαν. Για αυτό σου γράφω σήμερα. Θέλω να σταματήσεις να σκέφτεσαι αρνητικά. Ότι θέλεις θα το αποκτήσεις. Αργά η γρήγορα με ένα μαγικό τρόπο όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Και ποτέ να μην κυνηγήσεις την εκδίκηση. Πίστεψε με το σύμπαν θα είναι πάντα κάπου εκεί κοντά και θα κάνει τη δουλίτσα του.
Ίσως ένα θλιμμένο βλέμμα να είναι για πολλούς πρόκληση για να το κάνουν να χαμογελάσει. Εκεί είναι που σκέφτομαι όμως: Γιατί, δεν μπορώ να κάνω μόνη μου τον εαυτό μου να χαμογελάει; Πρέπει πάντα να βασίζομαι σε κάτι άλλο; Είτε αυτό είναι δουλειά είτε είναι κάποιο άλλο πρόσωπο είτε μια ανεκπλήρωτη επιθυμία; Και φυσικά μπορώ. Και συ μπορείς. Μια σκέψη δρόμος και τα κατάφερες! Και εκεί είναι που θα ικανοποιήσεις τον εαυτό σου και θα νιώσεις τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ανακούφιση. Θα κλάψεις, θα ξεσπάσεις, θα αναρωτηθείς "γιατί" και ως εκεί. Μετά κάνε ένα δώρο σε σένα και στους γύρω σου. Άδειασε την ψυχή σου από τα άσχημα συναισθήματα και πέταξε μακρυά ότι δεν σου ταιριάζει. Άσε το "είναι" σου να γυρίσει σελίδα και να ετοιμαστεί για νέες περιπέτειες. Μπορεί εσύ να υποστηρίζεις πως δεν είσαι έτοιμος για κάτι τέτοιο και πως δεν γνωρίζεις τον τρόπο να το κάνεις, αλλά... σφάλεις. Μέσα σου βρίσκεται η λύση. Μέσα σου βρίσκεται η δύναμη για όλα. Δοκίμασέ το αξίζει. Δώσε αξία στα απλά καθημερινά πράγματα και θα γίνεις άλλος άνθρωπος. Μαγείρεψε, πήγαινε μια βόλτα, κάνε ένα σπορ, βάλε νεράκι στα αδέσποτα της περιοχής σου, κάνε μια καλή πράξη. Τώρα που είναι καλοκαίρι αν είσαι από τους τυχερούς που θα μπουν σε ένα πλοίο για μικρή ή μεγάλη απόδραση ακολούθησε τις απλές συμβουλές μου και δε θα χάσεις: Ανέβα στο πλοίο, πήγαινε στο κατάστρωμα, σταμάτα να βγάζεις σέλφι για να ποστάρεις σε έναν από τους λογαριασμούς που έχεις, κλείσε τα μάτια σου και πάρε μια βαθιά ανάσα. Άνοιξέ τα και προσπάθησε να απολαύσεις αυτό που βλέπεις μπροστά σου. Το μπλε που μας γαληνεύει. Το μπλε που παίρνει μακρυά σκέψεις και ανθρώπους που δεν άξιζαν ποτέ να είναι δίπλα μας. Όσο εύκολα εμφανίστηκαν στο δικό σου παραμύθι τόσο εύκολα θα τους δείξεις πως άλλαξες όχι μόνο σελίδα αλλά και κεφάλαιο. Για σένα. Και ποτέ να μην περιμένεις πράγματα και συμπεριφορές από κανέναν. Γιατί πάντα θα απογοητεύεσαι. Δεν αξίζει. Σε αφήνω για τώρα να απολαύσεις τον καφέ ή το ποτό σου όπου και αν βρίσκεσαι. Και να θυμάσαι: Να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου.
Θα επιστρέψω σύντομα. Το νου σου.
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς...καλύτερα.
P.S 1: 18:18 Make a wish
P.S 2: Πιες ένα κοκτέιλ και για μένα. Ένα espresso martini βασικά.
P.S 3: Κάτι καινούριο έρχεται... σσσσσστ. Δεν θα σας πω ακόμα...
No comments:
Post a Comment