Είναι από αυτές τις μέρες που δεν θες με τίποτα να βγεις με τις φίλες σου έξω. Βαριέσαι ρε παιδί μου. Είναι από αυτές τις μέρες που είσαι χωμένη στον καναπέ, πίνεις καφέ, έχεις πει στα κορίτσια ότι θα βγείτε αλλά δεν έχεις δύναμη ούτε να αλλάξεις πλευρό. Τι κάνεις; Ναι θα ήθελα πάρα πολύ να μην κουνηθώ. Αλλά μετά από πολύ ώρα καταφέρνω να... με πείσω και να σηκωθώ. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Γιατί όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Μην το ξεχνάς!
Ξέρεις κάτι; Δεν φταις εσύ για τίποτα. Δεν πρέπει να ασχολείσαι με όλη την αρνητική ενέργεια που -δυστυχώς- υπάρχει παντού. Τώρα θα μου πεις πως μου ήρθε αυτό. Θα σου πω ένα πράγμα: Χαμογέλα. Κάνει τους άλλους να ανησυχούν. Ή αλλιώς: Άλλαξε τον κόσμο με το χαμόγελό σου. Μην αφήσεις τον κόσμο να αλλάξει το χαμόγελό σου. Cheers!
Και κάπως έτσι επιστρέφω. Κάπως απότομα αλλά έχουμε πολλά να πούμε. Θα το πάω λίγο αντίστροφα. Αντί να γυρίσω το χρόνο πίσω, θα τον πάω πολλά χρόνια μπροστά.. Στο μέλλον. Εκεί που θα κάθομαι στο τζάκι και θα λέω ιστορίες για τον έρωτα στα εγγόνια μου (που εύχομαι να έχω!). Βάζουμε καφέ λοιπόν και ξεκινάμε...
